Przypominamy, że do odbycia ważnej spowiedzi i uzyskania przebaczenia grzechów konieczne jest należyte przygotowanie, na które składa się uczciwie zrobiony rachunek sumienia, wzbudzenie szczerego żalu za wszystkie grzechy i podjęcie stanowczego postanowienia poprawy. Należy również zadośćuczynić Bogu i bliźnim za popełnione grzechy. Sama spowiedź natomiast powinna być możliwie zwięzła, lecz trafiająca w sedno i ukazująca prawdę o stanie sumienia penitenta. Konieczne jest wyznanie wszystkich grzechów ciężkich (jest to warunek ważności sakramentu), a także, w miarę możliwości, najczęściej popełnianych grzechów lekkich. W czasie spowiedzi należy unikać zbędnych słów, nade wszystko zaś nie należy mówić o grzechach innych osób i o sprawach, które grzechami nie są.

Przypominamy również, że każda osoba wierząca jest zobowiązana do stałej troski o stan swojego sumienia. Troski tej nie wolno sprowadzać jedynie do „akcji przedświątecznej” na Boże Narodzenie i Wielkanoc, lecz należy dbać o to, by nigdy nie być pozbawionym łaski uświęcającej, która jest konieczna do zbawienia. W przypadku stwierdzenia popełnienia grzechu ciężkiego należy niezwłocznie pojednać się z Bogiem w sakramencie pokuty. Stan grzechu ciężkiego jest także przeszkodą, która nakazuje powstrzymać się od przystępowania do Komunii Świętej. Przyjmowanie Ciała Pańskiego w stanie grzechu ciężkiego jest samo w sobie grzechem świętokradztwa.